ZAČUĐUJUĆE

ZORAN M. MANDIĆ

ZAČUĐUJUĆE

(prilozi za raskrinkavanje religije nepotrebnog)

Začuđujuća je upornost šta se sve

dešava izvan zidina Poezije i sa

koliko se upornosti  kite njeni rubovi

memoarskim paralaksama

tricama i kučinama sećanja na ulogu o

postojanju akcionog samoponašanja

Na ivici nervnog šoka jezika borba za

prednostima u rečima i sintagmama

poražavajuće je oskrnavila svet ideja na

koje se ti isti ratnici pozivaju spomenima

debelog Baha i savetnika policijskih stokuća

nepomračenog Ničea i njegove odane sestre

misterioznog Hristosa i zagonetnog

Anđela Glasonoše

svemogućeg Tesle i nedostižnog Dostojevskog

Začuđujuće da se piktijasti opseg te upornosti označava

rečju – roman

posrnućem moći duha govora u  prestonicama lične istorije

među nepristojno obrdanim kvakama na vratima pisarnica

Metafore

Tik uz bolničke krevete obolelih glagola

Poludelih prideva

Malokrvnih predikata

razobručenog pravopisa gramatike urina

Na selima nenaoružanih poreskih obveznika Apokalipse

Naoružanih uredničkih strvina

poniznih slikara portreta anatomski nedovršenih lica

Kritičara

Gluvonemih estetičara Muzike

Smešnih upravnika Harmonije

Podvižničkih budala Astronomije

Gadova iz priča L. N. Tolstoja o anatomiji korupcije među uzansama

reputacija sukobnika interesa

Hej

I

Sve to usred nevinog stanja magle na raskrsnicama

obojenim suncem poezije u radionici smećarskih metala

šizofreničnog kraha prozirne stvarnosti sa upalom pluća mozga

Tesla se sa besmrtnim grohotom ironije podsmevao njegovim

današnjim biografima

Neznalicama nudio čitanje otkrovenja iz kafkijanskih zaveta

napuštenih  jazova i mostova nedovršenog jezika

nedisiplinovanih semantičkih karcinoma iz filozofskih diskursa o Bogu

Jevanđeljima i knjigama napisanim u

Njegovo ime

Dole na dnu strpljive svete vode koren drveta života poezije sačuvao je obilja

vatre i zemlje i kiseoničnog vazduha

Upropašteni dijalog zelene gravitacije sa žutom mesečevom hemijom usred stroja

legije nasamarenih nesrećnika predvođenih Cezarom i Napoleonom

siflističnim graničarima bezumlja promašenog globusa neznanja o identitetu

skakutavog cvrkuta vrabaca na pesku vremena posle Homera

Pitagorenih brojeva  

Šekspira u

Karavađovoj poslastičarnici sa Davinčijevim kodovima

Botičelijevim školjkama

Neki od njih prestaše pametno na vreme da zameraju overenim izrekama smrti

Izgubili su se sa pokupljenim prnjama i dronjcima u nepoznatom pravcu

linija iluzije

Za sobom ne ostavivši nijedan roman o praksisima nade u sumnju

Niti ne pristojno zaviriše u podatke o utiscima paradno im postrojene

Budućnosti pred zidom slinavih noseva

Ali kuda sa jadnim romanoskribomanima

Zakasnelo pitanje Platonu

Lovcima na jazavce i zmajeve pred sudom

Bože pravde ukini roman